امروزه افراد زیادی تحت کورتون درمانی قرار دارند. اما آن چه که مشخص است اطلاعات کمی در مورد رژیم غذایی مناسب در طول درمان با کورتیکواستروئیدها وجود دارد. عادات غذایی باید به سن، وضعیت جسمانی قبلی (دیابت و غیره) و نوع کورتیزون تجویز شده (دوز، مدت زمان) بستگی داشته باشد. ما در این پست از ایده آل شو قصد داریم تا شما را با رژیم غذایی مصرف کنندگان داروهای کورتونی بیشتر آشنا کنیم. با ما همراه باشید.
فهرست محتوای مقاله
تاثیر کورتون درمانی روی سبک تغذیه‌ای
برخی از افراد مبتلا به بیماری مزمن ریوی به طور منظم قرص های استروئیدی مصرف می کنند. استروئیدها (مانند پردنیزون یا متیل پردنیزولون) داروهای قوی هستند که از تورم راه های هوایی می کاهند. اما متأسفانه آنها برخی عوارض جانبی تغذیه‌ای نیز را با خود به همراه دارند. استروئید درمانی این پتانسیل را دارد که در جذب طبیعی و استفاده از مواد مغذی خاص از جمله کلسیم، پتاسیم، سدیم، پروتئین و ویتامین‌های C و D اختلال ایجاد کند.
- افزایش چشمگیر اشتها ممکن است در افراد تحت کورتون درمانی رخ دهد. تمرکز بر روی غذاهای کم کالری می تواند از افزایش شدید وزن جلوگیری کند.
- استروئیدها ممکن است معده را تحریک کنند و نباید با معده خالی مصرف شوند.
- اگر به منظور درمان یک بیماری مزمن تحت مصرف داروهای کورتونی قرار دارید، داشتن یک رژیم غذایی متعادل بسیار حائز اهمیت خواهد بود. بهتر است با پزشک خود یا یک متخصص تغذیه در مورد نگرانی های خاص در مورد رژیم غذایی مناسب کورتون درمانی صحبت کنید.
تاثیر کورتون بر روی مواد مغذی بدن
در ادامه شما را با تداخل کورتون ها با برخی مواد غذایی بیشتر آشنا می کنیم:
- مقدار کلسیم از دست رفته از طریق ادرار افزایش می یابد.
- مقدار پتاسیم از دست رفته از طریق ادرار افزایش می یابد.
- باعث حفظ سدیم به جای دفع آن می شود.
- بافت ماهیچه‌ای را تجزیه می کند.
کورتون و دستور رژیم غذایی
اگر برای شما کورتون از نوع پردنیزولون تجویز شده باشد، مهم است که از برخی عوارض جانبی تغذیه‌ای آن آگاه شوید. از آنجایی که پردنیزولون یک استروئید است در نحوه جذب و استفاده از مواد مغذی خاص توسط بدن اختلال ایجاد می کند. با پیروی از این دستورالعمل های غذایی می توان عوارض جانبی پردنیزون را به حداقل رساند.
✔ احتباس سدیم و مایعات
پردنیزولون ممکن است باعث احتباس سدیم (نمک) و مایعات شود که می تواند فشار خون را افزایش داده و به ایجاد تورم دامن بزند. مقدار کمی نمک در پخت و پز معمولاً برای کمک به کنترل این احتباس قابل قبول است، اما باید از مصرف بیش از حد نمک خودداری شود. این اجتناب شامل غذاهای شور نیز می شود (مانند سیب زمینی سرخ کرده، بیکن، کراکر، کنسرو، ترشی و غیره). برای افراد مبتلا به کولوستومی یا ایلئوستومی، محدود کردن نمک توصیه نمی‌شود، مگر اینکه پزشک شما به نحو دیگری توصیه کند.
✔ تجزیه پروتئین
از دست دادن و تجزیه پروتئین در بدن اغلب یکی از عوارض جانبی مصرف پردنیزولون یا سایر کورتون ها است. بنابراین، برای اکثر افرادی که از این دارو استفاده می کنند، رژیم غذایی با پروتئین بالا مفید است. همچنین، این از دست دادن پروتئین ممکن است با از دست دادن اضافی پروتئین در طول بیماری هایی مانند کولیت اولسراتیو یا کرون فعال ترکیب شود. منابع پروتئین بالا برای جایگزینی پروتئین از دست رفته شامل گوشت، مرغ، ماهی، تخم مرغ و پنیر است.
✔ دفع کلسیم
پردنیزولون باعث کاهش جذب کلسیم در بدن می شود. اکثر افرادی که پردنیزون مصرف می کنند بین ۱۰۰۰ تا ۱۵۰۰ میلی گرم کلسیم در روز نیاز دارند. همچنین مصرف غذاهای کم چرب که سطح کلسیم بالایی دارند را افزایش دهید. برخی از اینها عبارتند از ذرت، ساردین، بادام، کلم بروکلی، شیر، ماست، پنیر، توفو، سویا پخته شده، لوبیا سفید آب پز و ماهی قزل آلا. اگر قادر به دریافت کافی منابع غذایی کلسیم نیستید، مکمل کلسیم ممکن است مفید باشد. قبل از شروع مصرف با پزشک یا متخصص تغذیه خود مشورت کنید.
محتوای کلسیم در برخی مواد غذایی شامل:
- یک فنجان شیر حاوی ۳۰۰ میلی گرم کلسیم
- یک فنجان پنیر حاوی ۱۵۰ میلی گرم کلسیم
- پنیر ۵۶ گرمی حاوی ۴۰۰ میلی گرم کلسیم
- مقدار ¾ فنجان ماست حاوی ۳۰۰ میلی گرم کلسیم
- ماهی سالمون ۸۵ گرمی کنسرو شده با استخوان حاوی ۱۷۰ میلی گرم کلسیم
- یک فنجان کلم بروکلی پخته شده حاوی ۱۰۰ میلی گرم کلسیم
✔ غذاهای حاوی پتاسیم
زمانی که تحت مصرف داروهای کورتونی قرار دارید، بدن شما بیشتر از حد معمول پتاسیم از دست می دهد. این وضعیت می تواند مضر باشد زیرا برای حفظ سلامت قلب و عملکرد سیستم عصبی به پتاسیم نیاز دارید. همچنین، غذاهای غنی از پتاسیم تمایل کمی به سدیم دارند که می تواند به کاهش نفخ ناشی از پردنیزولون کمک کند. میوه ها و سبزیجاتی که دارای پتاسیم بالایی هستند، شامل موز، طالبی، کلم بروکلی، هویج و کدو بلوط.
✔ سطح کلسترول و لیپید
سطح کلسترول یک فرد ممکن است در حین مصرف کورتون ها افزایش یابد. اگر افزایش کلسترول خون دیده شود، ممکن است لازم باشد چربی را در رژیم غذایی خود محدود کنید. انتخاب محصولات لبنی کم‌چرب (یعنی ۲ درصد یا کمتر) و محدود کردن چربی‌های اضافه شده (مانند مارگارین، کره، سس‌ها) می‌تواند به کاهش کلسترول شما در صورت افزایش کلسترول کمک کند.
✔ قند خون
داروهای کورتونی ممکن است باعث افزایش سطح قند خون در برخی افراد شوند. محدود کردن مصرف قند برای حفظ سطح قند خون مناسب مفید است. همچنین یک رژیم کم کربوهیدرات به منظور محدود کردن افزایش وزن و احتمال دیابت ناشی از درمان کورتیزون توصیه می شود. هیچ اطلاعاتی در مورد اینکه آیا فقط قندهای ساده (مانند آب نبات، نوشابه) باید محدود شود یا اینکه این توصیه در مورد کربوهیدرات ها (مانند پاستا، سیب زمینی) نیز اعمال می شود، وجود ندارد. رژیم غذایی کم کربوهیدرات می تواند برای بیماران خاص مفید باشد. با این حال، ۲۵-۴۵٪ از پزشکان به ندرت این را هنگام تجویز درمان استروئیدی توصیه می کنند. برای تعیین اینکه آیا قند خون شما نیاز به کنترل دارد یا خیر، با پزشک خود مشورت کنید.
رژیم غذایی مصرف کورتونی و وعده غذایی کوچک
ممکن است متوجه شوید که هنگام مصرف پردنیزولون، هوس گرسنگی شدید یا مکرر را تجربه می کنید. اگر چنین است، ممکن است بخواهید چندین وعده غذایی کوچک در طول روز مصرف کنید. این می تواند به ثابت نگه داشتن سطح قند خون شما کمک کرده و سطح هوس غذایی را کاهش دهد. فیبر و پروتئین را که می تواند سیر کننده باشد در هر وعده غذایی بگنجانید تا احتمال اینکه بعدا احساس گرسنگی کنید را کاهش دهید.
کلام آخر رژیم غذایی مصرف کنندگان کورتونی
هیچ نوع رژیمی وجود ندارد که در ارتباط با کورتیکواستروئیدهای سیستمیک تجویز شود. بهترین رژیم غذایی رژیمی است که متعادل باشد و با سه وعده غذایی در روز کامل شود. از حذف وعده های غذایی و تنقلات بین وعده های غذایی خودداری کنید.
اگر رژیم غذایی که برای شما تجویز می شود محدود کننده به نظر می رسد و شما را به توقف یا کاهش درمان کورتیکواستروئیدی وادار می کند، لطفاً به پزشک خود اطلاع دهید. بهتر و ساده‌تر این است ابتدا رژیم غذایی خود را تغییر دهید تا اینکه درمان کورتیزون را به طور کلی تغییر دهید!
